Jak słuchać, aby pomóc bliskim, którzy cierpią na zaburzenia odżywiania?

Tak naprawdę ludzie potrzebują, aby ktoś ich dobrze wysłuchał.

Dobra komunikacja bez umiejętności słuchania jest niemożliwa, a warto zaznaczyć, że umiejętność wysłuchiwania należy rozwijać, aby być w tym coraz lepszym.

Poniżej znajdziesz kilka punktów na temat tego, w jaki sposób słuchać, aby pomóc – nie będąc specjalistą od zaburzeń odżywiania.

1. Zauważ wysiłek, który bliska osoba wkłada w wyjście z zaburzeń odżywiania

• Nie oczekuj, że będzie robić postępy tak jak Ty tego chcesz – oczekiwania i presja z otoczenia mogą stanowić silną blokadę, zwłaszcza jeśli mieszkacie razem;

• Nie bagatelizuj najmniejszych postępów, zauważaj je i podkreślaj;

• Przyjmij, że trudu, jaki mogą sprawiać pozornie proste czynności (jedzenie lub niewymiotowanie) jest większy niż mogłoby się wydawać.

2. Nie podważaj uczuć i nie dawaj oczywistych rad

• Nie kwestionuj tego, co ktoś odczuwa. Nie bagatelizuj mówiąc, że „przesadza” lub „wymyśla” – to krzywdzące i ani trochę nie pomocne;

• Nie stawiaj się w pozycji eksperta poprzez stwierdzenia „powinieneś jeść i nie wymyślać” lub „Wiem, że jedzenie Ci pomoże. Jedz.” – osoby cierpiące na zaburzenia odżywiania zdają sobie z tego sprawę i moralizowanie nie jest pomocne, natomiast może zrodzić bunt.

3. Słuchając, utrzymuj kontakt wzrokowy

• Nie patrz w telefon;

• Nie rozmawiaj jeśli nie masz na to przestrzeni, bo to spowoduje, że osoba mówiąca może poczuć się nierozumiana i nieważna;

• Nie patrz też nachalnie robiąc sarkastyczne miny.

4. Postaw sobie za cel zrozumienie tego, co bliska osoba chce Ci powiedzieć

• Uznaj, że ona jest ekspertem od siebie (bo jest);
• Nie narzucaj jej swoich doświadczeń jako odzwierciedleń w rozmowie;
• Dopytuj, ale dopiero jak skończy mówić – nie zakładaj, że wiesz co ma na myśli dopóki się nie upewnisz;
• Nie oceniaj, nie komentuj, pozwól jej czuć się bezpiecznie i swobodnie.

5. Nie udzielaj rad, jeśli nie jesteś o nie proszony

• Czasami wystarczy dobrze wysłuchać i dać przestrzeń do własnych rozważań oraz zagłębienia się w siebie w rozmowie;

• Pomysl o rozmowie w ten sposób, że to jest rozmowa i z bliską osobą zmagającą się z jakimś problemem, ale także jej rozmowa sama ze sobą (możliwe, że pierwszy raz słyszy jak o czymś mówi);

• Nieproszone rady blokują zgłębianie się i szukanie odpowiedzi na swoje pytania, mogą być tez uznane jako niestosowne lub nieadekwatne przy błędnym zrozumieniu, a to spowoduję blokadę oraz dystans – nie pomoc.

Wyświetl ten post na Instagramie.

 

Post udostępniony przez Dorota Traczyk (@dorota.totylkodieta)

To takie wspomnienie i uzupełnienie Odcinka #021 Jak pomóc? Dla Bliskich cierpiących na zaburzenia odżywiania podcastu To Tylko Dieta oraz zapowiedź kolejnej jego części.